Begin 2018 ben ik voor het eerst naar Thailand geweest. Een goede vriend van me was verhuisd naar Thailand en ik besloot hem daar te gaan opzoeken. Ik was al wel eerder in Azië geweest maar ik had Thailand nog niet eerder bezocht. We besloten om samen te gaan touren door het land om ook wat van de mooie, immense natuur te zien.
Ik kwam pas laat in de middag aan in Thailand. Van het vliegveld werd ik opgehaald door m’n vriend en zijn vriendin. Uiteraard moest ik eerst even kennis maken met zijn vriendin en vrienden die hij had gemaakt in Bangkok. Vervolgens pakte wij de trein naar een dorpje vlakbij Khao Yai National Park. De treinen in Thailand gaan niet zo snel als dat we gewend zijn in Nederland dus we kwamen ergens midden in de nacht aan. Gelukkig lukte het nog om een hotel te boeken voor die nacht.
De volgende ochtend vroeg gingen we op zoek naar een scooter die we konden huren om naar het National Park af te reizen. Hier hebben we echt super leuke avonturen beleefd en intens genoten van wat de natuur ons te bieden had. Na de laatste waterval bezocht te hebben besloten we wat te gaan eten. Hier was het zo gezellig dat we de tijd helemaal waren vergeten. Het was al 9 uur in de avond toen het tot ons doordrong dat we nog terug moesten reizen. Het National Park was al een uur gesloten maar gelukkig lieten de park-rangers ons er toch in gaan om aan de terug weg te beginnen (het park is zo groot dat het meer dan 12 uur zou duren om volledig om het park heen te rijden met de scooter en terug te keren naar het hotel. Dwars door het park heen zou het ons ongeveer 3 uur kosten. Een aanzienlijk verschil.) Onderweg kwamen we een paar olifanten tegen die de weg blokkeerde. We vonden het toch wel eng om zo dacht langs de olifanten te rijden en besloten om te keren en om advies te vragen. De park-rangers hadden dit uiteraard al vaker meegemaakt en besloten ons te leiden. Ze gingen voorop in een soort pantserwagen en wij daar achteraan op de scooter. Als eerst kwamen we hetzelfde paar olifanten tegen. De rangers gingen met de pantserwagen tussen ons en de olifanten instaan zodat wij er veilig langs konden rijden. De rangers dachten dat het gevaar geweken was en gebaarde ons om zelf verder door te gaan. Zij zouden terugkeren.
Helaas was dit niet zo, even verderop stond een grote familie olifanten op het pad, er waren ook jonkies bij. We wisten niet wat we moesten doen. Omkeren en weer terug gaan naar de rangers was geen optie gezien we nu letterlijk tussen de olifanten instonden. Angst en adrenaline stroomden door ons lichaam. We wisten dat niet zou helpen gezien dieren angst kunnen ruiken. We deden een paar ademhalingsoefeningen om het angst level onder controle te krijgen en besloten vervolgens het er op te wagen. Vlak voordat we de grote groep bereikte stopten we nog heel even om kort te sluiten wat we zouden gaan doen als het echt mis zou gaan. Welke kant zouden we oprennen als het echt mis zou gaan en waar zouden we elkaar vervolgens weer treffen.
We dimden de lichten van de scooter zoals de rangers ons hadden verteld te doen wanneer we weer wilde dieren zouden tegenkomen. Telden tot 10 en drukte het gas volledig in om zo snel mogelijk langs de groep olifanten te geraken. Het was gelukt, we hadden het overleefd. Een half uur later kwamen we eindelijk aan bij een volgende ranger post. De rangers hier keken ons verschrikt aan en vroegen waar we vandaan kwamen. Het was verboden rond deze tijd in dit deel van het park te zijn. We legden onze situatie uit en ze lieten ons verder gaan. Vanaf hier was het allemaal een stuk minder eng. Op het tweede deel kwamen we veel nacht safari tour busjes tegen met toeristen die allemaal op zoek waren naar de wilde olifanten. Helaas voor hen waren de olifanten in het tweede deel van het park niet te bekennen. Ze waren allemaal in het eerste deel waar wij ze zojuist waren tegen gekomen. We hebben nog wel een hoop andere dieren gezien maar geen gevaarlijke. We gingen verder richting de andere ingang van het National Park en vervolgens terug naar het hotel een paar kilometer verderop. Onze eerste dag zat er op. Voldaan vielen we in slaap.
Al snel besloten we richting het zuiden af te reizen gezien de natuur hier behoorlijk indrukwekkend is. In Phuket hadden we een appartement vlak bij de zee. Hier bleven we een aantal dagen om even lekker te relaxen en te genieten van de zon. Ik kwam pas net uit Nederland en was nog niet helemaal gewend aan het warme weer in Thailand. Al een paar dagen uitgedroogd begon ik me langzamerhand toch een beetje ziek te voelen. Tot overmaat van kregen we een klapband terwijl we ergens op een weg reden. Er was geen enkel gebouw in de omgeving te bekennen waar we in de schaduw konden bijkomen. Gelukkig zag een aantal mensen ons die op het land aan het werk waren. Ze gebaarden ons om naar hen toe te lopen. We probeerden uit te leggen wat de situatie was en vroegen of zij een oplossing wisten. Terwijl ik bij hen kon wachten ging m’n vriend op zoek, met de aanwijzingen die hij had gehad, naar een monteur. Toen m’n vriend weer terug kwam met de scooter had ik ondertussen steeds meer hoofdpijn gekregen door zo lang volop in de zon te zitten zonder water. M’n vriend vertelde dat hij vrijwel dagelijks een massage nam en zei dat het goed kon helpen tegen de hoofdpijn. Dit was mijn eerste massage in Thailand, ik nam direct twee sessies.
De volgende dag voelde ik me al een stuk beter en besloten we Phuket verder te verkennen. We hadden op internet nog een mooie waterval gevonden en wilden deze graag zien. Zo gezegd, zo gedaan. Dit was onze laatste dag in de omgeving van Phuket. De volgende dag zouden we een boot pakken naar het eiland Koh Lanta. We hadden Koh Lanta uitgekozen omdat het redelijk veel mooie natuur had en niet bekend stond als een party eiland zoals Koh Phi Phi. We hadden geen betere keuze kunnen maken. De sfeer op Koh Lanta is echt heerlijk en je komt er helemaal tot rust. Deze avond hebben we weer een dubbele massage genomen bij de salon tegenover ons hotel. Helaas was het bed in ons hotel niet heel goed en werd ik de volgende ochtend wakker met pijn in mijn onderrug. Dit had ik al vaker ervaren in Nederland en wou de vakantie niet verpesten door hier te lang mee door te lopen. Ik besloot weer een massagesalon te bezoeken.
M’n vriend lag nog te slapen dus ik pakte de scootersleutel en stuurde en whatsappje om te zeggen dat ik even een massage zou nemen. Terwijl ik scooter reed was ik zo gefocust op de pijn dat ik de ene naar de andere massagesalon voorbij reed. Op het moment dat dit tot me doordrong dacht ik, oké bij de eerst volgende salon stop ik en ga ik naar binnen. Weer reed ik een stuk of tien salons voorbij en toen opeens zag ik het bord Moon Massage. Ik drukte volop op de rem, stak de weg over en ging hier naar binnen. Nog steeds, een aantal jaar later, heb ik het gevoel dat ik naar deze salon ben geleid. Jenny, een masseur die daar werkte, vroeg mij wat voor soort massage ik wou, ik antwoorde dat het me niet zo veel uitmaakte zolang die pijn maar overging die ik op dat moment ervaarde in mijn onderrug.
Het moment dat Jenny bij m’n heupen was aangekomen wilde ik het uitgillen van de pijn, uiteraard deed hield ik me in maar ze zag hoe erg mijn gezicht zich vertrok. Ik had nog nooit zoveel pijn ervaren bij het ontvangen van een massage. Normaal gesproken is het juist lekker om een massage te ontvangen maar deze behandeling was verre van fijn. Ze riep Moon, de eigenaar van de salon, om te komen kijken. Jenny vermoede dat m’n heup aan het verdraaien was en dat dit de reden was van mijn pijn. Moon was het hiermee eens. Na de sessie kreeg ik een uitleg wat er aan de hand was met mijn lichaam en het advies om een aantal dagen achter elkaar terug te komen zodat ze het probleem konden oplossen. Ze legden uit dat als ik er niets aan zou doen, ik in de toekomst vermoedelijk een operatie nodig zou hebben (het zou tot een versleten heup lijden, wat uiteindelijk een operatie tot gevolg zou hebben). Mijn moeder had aan beide benen al zo een operatie gehad en ik wou dit koste wat het kost voorkomen. Uiteraard ging ik akkoord om de volgende dagen terug te komen. M’n vriend moest terug naar Bangkok naar zijn vriendin maar ik bleef nog een aantal dagen op Koh Lanta om het proces waar ik net aan was begonnen af te maken.
De volgende twee dagen zou Jenny weer een opwarm massage geven van een uur en daarna zou Moon aan het werk gaan. Net zoals de eerste dag wou ik het liefste gillen wanneer ze bezig waren met mijn heupen. Wat een pijn. Ik was blijkbaar niet de enige die dit ervaarde en ik hoorde regelmatig iemand gillen terwijl ik in de salon aanwezig was. Ik had al snel door dat dit niet een standaard salon was. Vaak was ik iets te vroeg en al gauw raakte ik in gesprek met andere mensen die in de salon aanwezig waren. Het waren net zoals ik buitenlanders van over de hele wereld. Sommige vertelde me dat ze Moon al jaren kenden en dat ze iedere keer als ze een probleem hadden speciaal voor haar behandelingen naar Thailand kwamen. Ik heb in deze salon echt de meest bizarre verhalen gehoord. Verhalen over maandenlange behandelingen in het ziekenhuis in hun thuisland die nergens toe leidden. Na een paar dagen Moon’s massage te ontvangen waren ze opeens verlost van hun pijn. Ik vond dit zo bijzonder en ik hoopte dat ze mij ook zo goed zou kunnen helpen. Voordat ik op dat punt zou aankomen moest ik eerst door de pijn zien heen te bijten.
De vierde dag dat ik naar haar salon ging voor een behandeling zat ik me weer voor te bereiden op de pijn die ik zo zou gaan voelen. Jenny was bezig met de opwarming en toen ze bij m’n heupen aankwam zette ik alvast mijn lippen stijf op elkaar om de gil te onderdrukken die zou gaan komen. Alleen de gil kwam niet, wonderbaarlijk genoeg deed het opeens geen pijn meer. Het was wel gevoelig maar het deed geen pijn meer. Toen Moon vervolgens aan de slag ging bevestigde ze wat ik had waargenomen. M’n heup was zo goed als teruggedraaid. Hij was niet volledig terug in de positie waarin hij hoorde te zitten maar goed genoeg om geen pijn te ervaren. Zoals ze het zelf zei, je probleem is voor 70 tot 80 procent opgelost. Dit was haar manier om in simpele woorden uit te leggen hoe je er voor stond. Deze dag heb ik de massage ontvangen als een ultieme ontspanning. Wat voelde ik me fijn. Ik was klaar en kon Koh Lanta verlaten.
Moon gaf me nog wel oefeningen mee en de waarschuwing dat ik echt meer moest gaan trainen om te voorkomen dat het probleem weer terug zou komen. Teveel zittend werk heeft immers tot dit probleem geleid en al zou ik precies gaan herhalen wat ik eerder had gedaan dan zou het probleem zich ook gaan herhalen. De volgende dag ging ik nog even langs de salon om afscheid te nemen van Moon en haar collega’s. Na een aantal dagen, zoveel uur in deze salon te hebben doorgebracht was ik haar echt als een vriendin gaan beschouwen. Daarnaast voelde ik een enorme dankbaarheid naar Moon en Jenny toe, voor hoe ze mij geholpen had. Ik kon het eiland niet verlaten zonder hen gedag te zeggen.
Gezien ik toch al in het Zuiden was besloot ik om naar Railay beach te gaan en vervolgens naar Ao Nang. Dit is de plek waar je die mooie rotsen uit de zee ziet rijzen. Ik had op internet gelezen dat het er echt ongelooflijk mooi was en wou dit graag ervaren. De verhalen waren waar, het is echt ongelooflijk mooi om te zien, het was alleen wel erg druk. De drukte was zo erg dat ik besloot om deze plekken binnen korte tijd weer te verlaten. Ik stapte het eerste het beste toeristenbusje in op weg naar een andere plek.
Terwijl ik in het busje zat vroeg ik de andere toeristen waar we eigenlijk naar toe gingen. Ze vertelden me dat we op weg waren naar Khao Sok National park, de jungle. Dit klonk goed en ik besloot te blijven zitten. Gezien het een spontane actie was had ik nog geen hotel kunnen boeken. Tevens had ik geen internet op dat moment om een hotel te boeken. Onderweg begon het steeds donkerder te worden en ik vroeg de jongen naast me, waar slaap jij vanavond? Hij legde me uit dat hij onderweg was naar een plek waar ze kleine boomhutjes hadden. Hij zou daar die avond gaan slapen met zijn vriendin. De omschrijving klonk leuk dus ik besloot om ook op deze plek uit te stappen. Gelukkig was het niet volgeboekt en kon ik ook in een boomhut verblijven.
De volgende ochtend toen ik wakker werd zag ik pas de schoonheid van de plek waar ik terecht was gekomen. Wat was het hier mooi! We bevonden ons midden in de Jungle. Hier heb ik dan ook nog een aantal dagen intens genoten voordat ik aan mijn terugreis moest beginnen. Er was niets te doen in de avond waardoor je genoodzaakt was vroeg te gaan slapen. Het voordeel hieraan is dat je ook weer vroeg wakker wordt.
Één van de dagen dat ik in de Jungle verbleef ben ik ook nog een dagje naar de floating houses gegaan op het meer. Vanaf daar kon je een grot bezoeken en ik besloot mee te gaan met een groep. Na een half uur door de Jungle te hebben gehiked vroeg de gids ‘wie is er bang voor spinnen’? Ik vertelde hem dat ik echt doodsbang was voor spinnen, hierop antwoorde hij, oké in dat geval moet je af en toe even je ogen sluiten want je gaat er veel tegenkomen. Top! Had ik dit eerder geweten was ik niet meegegaan maar het was nu al te laat, we waren inmiddels bij de grot aangekomen en alleen terug gaan was geen optie. De gids keek eerst nog even naar de lucht om te bepalen of het zou gaan regenen of niet, als het zou gaan regenen zou de grot vollopen met water en zouden we er niet meer uit kunnen of verdrinken, het was dus wel fijn om zeker te weten dat, dat niet het geval was. De gids besloot dat het veilig was om te gaan.
Het eerste deel liepen we een stuk door het water maar op een gegeven moment werd het water zo diep dat we moesten gaan zwemmen. Gezien ik het nog enger vond om niet te weten wat ik allemaal voelde besloot ik toch maar m’n ogen open te houden, gelukkig waren de spinnen hier niet zo groot als de spin die ik eerder was tegengekomen bij mijn boomhut. Op een of andere manier ga je vanzelf relativeren waardoor de kleinere spinnen eigenlijk helemaal niet meer zo eng waren.
Mijn eerste avontuurlijk in Thailand zat er al weer bijna op. Over 2 dagen zou ik weer terugvliegen naar Nederland. Ik besloot deze reis af te sluiten met een bezoek aan Khao Lak. Het strand lag vol met toeristen en ik had eigenlijk geen zin om hier tussen te gaan liggen. Gelukkig was het mogelijk om een scooter te huren en ik besloot de omgeving te gaan verkennen. Ook hier ben ik weer een aantal super mooie watervallen tegengekomen. Op weg naar een van deze watervallen viel een slang me aan, maar gelukkig kon ik hem net ontwijken. Terwijl de schrik er nog in zat besloot ik maar terug te gaan naar Khao Lak. Opeens kwam ik een bord tegen met National Park Khao Lak, vlakbij de overvolle stranden. Echter was het hier helemaal niet druk. Na een kwartiertje te hiken kwam ik uit op een verlaten strand. Hier nog even intens genoten voordat ik de taxi terug zou pakken naar Phuket om vervolgens naar Bangkok te vliegen en terug naar huis te gaan. Mijn eerste reis naar Thailand was tot een einde gekomen.
Yvet
Yvet is masseuse en medeoprichter van Massage Fabriek. Je kan hier meer lezen.
